Erturgut Sanat ailesi olarak bugün sizler için Klasik Müzik Tarihinde Dönemler konusunu ele alacağız..Klasik müzik ondan uzakta olduğumuzu düşünsek de aslında etrafımızda. Süpermarketlerde, restoranlarda, filmlerde, televizyon reklamlarında ve daha pek çok yerde duyuyoruz.
Ortaçağ Avrupası’ndaki manastır keşişlerinin ilahilerinden Chopin’in çarpıcı derecede güzel piyano melodilerine; Mozart’ın zarafetinden Star Wars film müziğine , klasik müzik yüzyıllardır hayatı etkiledi ve daha niceleri etkilemeye devam edecek. Bahsedilen tüm müzikler kulağa çok farklı geliyor ve bu nedenle müzik tarihinin dönemleri veya dönemleri olarak adlandırdığımız kategorilere ayırmak yararlı olabilir.
Müziğin 7 dönemi Orta Çağ (1150–1400), Rönesans (1400–1600), Barok (1600–1750), Klasik (1750–1820), Romantik (1820–1900), 20. Yüzyıl (1900–2000) olarak kategorize edilir. ve Modern (2000 – güncel).
Müzik Kurslarımız hakkında ayrıntılı bilgi edinmek için Buraya Tıklayın. Ayrıca Ücretsiz Deneme Derslerimize katılmak için hemen bize ulaşıp ücretsiz randevu alabilirsiniz..
Klasik Müzik Tarihinde Dönemler
Orta Çağ Dönemi
Ortaçağ müziğinin çoğu, Avrupa’daki Katolik kilisesinin artan etkisinden geldi. Bu nedenle, ortaçağ dönemi müziği ağırlıklı olarak dinseldir; dahası, çoğu yazıya dökülmedi ve manastır yaşamının bir parçası olarak icra edildi ve nesilden nesile işitsel olarak aktarıldı. Manastırınızın tüm müziklerini ezberden öğrenmek keşişler için günlük hayatın bir parçasıydı; bugün bile müzik ezberlemek, piyanistlerin geliştirmesi için son derece yararlı bir beceri olabilir.
Yazılan müziklerden, bu döneme ait bazı el yazmaları inanılmaz derecede güzeldir ve farklı renkli mürekkepler kullanılarak bile inanılmaz bir özen ve sabırla kopyalanmıştır.
Ortaçağ döneminin tipik enstrümanları arasında flüt, kayıt cihazı ve ud gibi bazı çalgılar bulunur, ancak açık ara en önemli ve etkili ortaçağ dönemi müziği Gregorian Chant’tır, adını Papa Büyük Gregory’den (c540-604) almıştır. muhtemelen tüm ilahilerin bir arada toplanmasından sorumluydu. Bu ilahiler monofonikti (tek, refakatsiz bir ses anlamına gelir) ve ortaçağ müziğinin önemli bir özelliğiydi. Polifonik müzik (yani, birkaç müzik parçasının bir arada olması) da bu sıralarda gelişti.
Rönesans Dönemi
Rönesans döneminde dini müzik gelişmeye devam ederken ve besteciler koro müziğine odaklanmaya devam ederken, ortaçağ müziğinden önemli bir farkı, müzikte çok sesli dokuların ve uyumun daha fazla kullanılmasıdır. Ayinler, motetler ve marşlar gibi yeni müzik formları ortaya çıktı ve rönesans döneminde laik müzik (dini olmayan müzik anlamına gelir), özellikle madrigaller ve saray dans müziği gelişti.
Rönesans dönemi, artan müzikal ifadeye ve daha bireysel beste tarzlarına izin verdi, bu nedenle müzik, ortaçağ müziğinden çok daha tatlı ve dolgun geliyor. Rönesans müziğinin diğer özellikleri arasında dört veya daha fazla parçadan oluşan daha zengin bir doku, piyano akorları ve armoni üzerinde daha fazla endişe ve modlarda müzik yazmaktan majör ve minör tuşlardan oluşan bir sisteme geçişin başlaması sayılabilir . Rönesans müziğinde duyulan enstrümanlar arasında ud, viyol, crumhorn, raket yer alır; bunlardan bazıları o kadar gürültülüydü ki, çoğunlukla dış mekanlarda kullanılmak üzere tasarlanmışlardı!
Barok Dönemi
Müziği belirli bir tonda (Do majör veya A minör gibi) yazma fikri barok dönemde gerçekten yerleşti. Barok dönem, operanın icadı ve bir vokal müzik parçasındaki kelimelerin net bir şekilde söylenmesine yeni bir odaklanma ile İtalya’dan büyüdü.
Ama barok müzik nedir? Bu dönemde, vokal müzik artık üstün değildi ve besteciler, çeşitli enstrüman kombinasyonları için enstrümantal eserler yazmaya yöneldiler. Diğer oldukça önemli barok müzik özellikleri, ritim ve nabzın netliğine daha fazla vurgu yapılması ve orkestra için müzik parçaları yazan daha fazla bestecidir.
Müzik enstrümanlarına olan talebin artması, bir dizi teknolojik gelişmeye neden oldu, obua, fagot ve fortepiano (modern piyanonun selefi) gibi tamamen yeni enstrümanlar icat edilirken, rönesans döneminin telli enstrümanları daha güçlü kemanla değiştirildi.
Klasik Dönem
Klasik dönem, konçerto, senfoni, sonat, trio ve dörtlü gibi yeni müzik formlarının yanı sıra barok dönemden çıkan birçok fikrin gelişimine tanık oldu. Klavsenin piyano ile değiştirilmesi özellikle önemli bir değişiklikti. On sekizinci yüzyılın sonları, şimdiye kadar yazılmış en iyi klasik piyano şarkılarından bazılarıyla sonuçlandı. Orkestralar boyut ve menzil olarak büyüdü ve bir bütün olarak enstrümantal müziğe daha da fazla önem verildi. Klasik dönem müziğinin temel özellikleri, güzellik, zarafet, akılcılık, düzen ve denge üzerine yapılan vurgu ve barok döneme göre kesinlikle daha az karmaşık bir müzik dokusuydu.
Klasik dönemin müziğinin merkezinde, net ifadeler ve açıkça işaretlenmiş kadanslarla kesin bir yapı ve biçim duygusu vardır. Klasik besteciler, dinleyicileriyle net bir şekilde iletişim kurmayı sever ve onların müziğin yazılma şeklini kavrayabilmelerini isterdi. Bu, hepsinin müzik parçaları için aynı yapıları, aynı türden melodik ve armonik kuralları ve müzikal fikirlerin ne zaman başladığı, bittiği veya beklenmedik yönlere saptığı konusunda aynı fikirleri kullandıkları anlamına geliyordu. Dolayısıyla klasik dönem müziği, büyük ölçüde besteci, icracı ve dinleyiciler arasında paylaşılan bir deneyimdi.
